ایجاد نشاط و شادابی یکی از مؤثرترین راه ها برای افزایش بهداشت روانی در جامعه است، مدرسه بعنوان یک نهاد می تواند با بوجود آوردن زمینه ها و برنامه هایی باعث هر چه شاداب کردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوق زندگی کردن بوجود آید خود به خود اثرگذار بر جامعه خواهد بود. انسان های شاد زندگی خود را تحت کنترل دارند، مسئولیت پذیرند، هدفمند هستند، دید مثبت به زندگی دارند.

اگر با یادگیرندگان به عنوان موجوداتی شبیه به ربات که قرار است بازیچه دست آموزگاران خود باشند، برخورد شود بیم آن می رود که تمام عواطف و علایق و نگرش آنان نسبت به آموزش، مدرسه و یا هر نوع محیط آموزشی منفی شود. دانش‌آموزان معلم خویش را تکیه‌گاه می‌دانند و علم، آگاهی و رفتار شایسته وی آنان را در یادگیری تقویت می‌سازد بنابراین معلم باید در آموزش دانش‌آموزان نکاتی را رعایت کند.

هرکدام از ما به عنوان افراد جامعه وظایفی داریم. مدیر، ناظم، معلم، کارمند بانک یا حتی دکتر و. اگر به خوبی از عهده وظایف خویش برنیایند باعث آشفتگی در زندگی شخصی و جامعه می‌شوند. دانش آموزان در طول سال تحصیلی (برای ساعاتی) ساکنان جامعه کوچکی به نام مدرسه هستند. آن‌ها می‌توانند جامعه کوچک خویش را به خوبی اداره کنند و یا باعث آشفتگی آن شوند. دانش آموزان در انجام وظایف نیازمند هدایت والدین و اولیای مدرسه هستند و اثر گذاری این دو گروه بر آنان می‌تواند قابل ملاحظه باشد. وظایف مربوط به مدرسه بر اساس آئین نامه‌ها و مقررات مشخص شده و مسئولین مدارس درصدد تحقق آن‌ها هستند.

مدرسه باید مکانی امن برای تحصیل کودکان باشد. دانش آموزان، پدر و مادر و کارکنان مدارس نقش مهمی در ارتقاء امنیت در آن ایفاء می کنند. در این راستا می توان دانش آموزان بزرگتر را طوری آموزش داد که هر یک حامی کودکان کم سن و سال تر باشند.

بی تردید تربیت روحی و معنوی نوجوانان باید از آغاز حیات آنان مدنظر قرار گرفته شود. دین سه جزء اصلی دارد:۱- مذهبی بودن سازمانی متضمن عضویت در مؤسسات دینی۲- مذهبی بودن فردی که تعهد فردی نسبت به دین دارند.۳- عقاید دینی، عقاید هسته ای افراد هستند که به دینشان و رابطه شان با خدای بوده است.آشنا کردن دانش آموزان با لطافت طبیعت (آب و هوا، آفتاب، کوه، دریا و…) می تواند نشاط و شادابی را با ادراک طبیعت خداوندی بدست آورد بطوری که با دیدن هر یک از ابعاد طبیعت حتی بوییدن یک گل احساس لذت و شادمانی کند. انجام مراسمات مذهبی می تواند باعث شاداب سازی درونی و معنوی در مدارس باشد

در شرایطی که بیشتر خانه‌های شهری تبدیل به آپارتمان‌های کوچک و به دور از فضاهای بازی شده است، حداقل کاری که می‌توان برای تامین بهداشت جسمی و روحی کودکان و نوجوانان داشته باشیم، ایجاد فضای شادی‌بخش در مدرسه است.

دانش ‌آموزان مهم ‌ترین رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوری محسوب می ‌شوند. شاد زیستن برای کودک به همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیکی و جسمانی او را تامین می‌ کند

یکی از موضوعاتی که در مدارس باید جدی گرفته شود، مسئله ورزش صبحگاهی است. اکثر دانش آموزان وقتی برای رفتن به مدرسه از خواب بیدار می‌شوند، کسل و تا حدی بی‌حوصله هستند. ورزش در هوای صبح خنک، پاک و آرامش بخش، یکی از مقوله‌هایی است که می‌تواند یک روز عالی و سرشار از موفقیت را برای دانش آموزان‌مان رقم بزند. در ادامه این مقاله به تاثیرات ورزش صبحگاهی در مدارس بیشتر خواهیم پرداخت.

خیال می‌کنند وقتی می‌گوییم «نشاط»، یعنی باید آنجا (مدرسه) بزن و بکوب و رقّاصی و [امثال این‌ها باشد]! نشاط این نیست؛ نشاط یعنی جوان سرزنده باشد، پژمرده نشود؛ با ورزش، با فوق‌برنامه‌های آموزنده و جذّاب، با این چیزها. نشاط این است که شما کاری کنید که این جوان، سرحال، سرزنده، باامید، باانگیزه، آماده‌ به کار و پُرانرژی مشغول کار بشود، درس بخواند